Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абха́ркваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхаркаць.

абхаро́шваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхарашыць.

абхваста́ць, ‑хвашчу, ‑хвошчаш, ‑хвошча; зак., што.

Б’ючы па чым‑н. пугай, дубцом, прымусіць апасці, адваліцца. Абхвастаць пугай лісце з куста.

абхва́т, ‑у, М ‑хваце, м.

Даўжыня па акружнасці, роўная адлегласці ад кончыкаў пальцаў адной рукі да кончыкаў пальцаў другой, калі абхапіць распасцёртымі рукамі што‑н. Непадалёку ад хаты, пры самым плоце, расла ў два абхваты ліпа. Сабаленка. // Таўшчыня чаго‑н., якая вымяраецца па акружнасці. Вышыня баабаба дасягае 25 м, а ствол да 45 м у абхваце.

абхва́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхваціць. [Аўгіня] абхватвае.. [Мартына] рукамі за шыю, прынікае да яго твару. Колас.

абхваці́ць, ‑хвачу, ‑хваціш, ‑хваціць; зак., каго-што.

Тое, што і абхапіць.

абхва́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абхваціць.

абхво́стваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхвастаць.

абхіна́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абхінуцца.

2. Зал. да абхінаць.

абхіна́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абхінуць.