Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абпаску́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абпаскудзіць.

абпаску́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абпаскудзіцца.

2. Зал. да абпаскуджваць.

абпаску́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаскудзіць.

абпаску́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Тое, што і апаскудзіцца.

абпаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.; каго-што.

Тое, што і апаскудзіць.

абпаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаўзці. На сярэдзіне ракі, дзе плынь была найбольш быстрай, адна пройма раптам вырасла ў доўгую вузкую паласу вады. Байцы вымушаны былі далёка абпаўзаць яе. Краўчанка.

абпаўзці́, ‑паўзу, ‑паўзеш, ‑паўзе; ‑паўзём, ‑паўзяце; пр. абпоўз, ‑паўзла, ‑паўзло; зак., каго-што і без дап.

Прапаўзці вакол ці міма чаго‑н. Абпаўзці вакол дрэва. Абпаўзці паляну.

абпе́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абпячы.

абпілава́ць, ‑лую, ‑луеш, ‑луе; зак., што.

Тое, што і апілаваць. Абпілаваць бервяно. Абпілаваць металічную пласцінку.

абпіло́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абпілоўваць — абпілаваць.