Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абнадзе́йванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнадзейваць — абнадзеіць.

абнадзе́йваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абнадзеіць.

абнадзе́йлівы, ‑ая, ‑ае.

З адзнакамі, прыкметамі надзеі. [Снарады] праносіліся ўгары з імклівым, абнадзейлівым посвістам. Мележ.

абна́дзіць, ‑наджу, ‑надзіш, ‑надзіць; зак., каго-што.

Тое, што і прынадзіць.

абнаро́даванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абнародаваць.

абнаро́даваны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абнародаваць.

абнаро́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак., што.

Абвясціць, апублікаваць для ўсе агульнага азнаямлення. Абнародаваць дэкрэт. □ [Гарбачыо:] А што калі б вы.. знайшлі ў сваіх архівах вось такі пергамент І абнародаваць маглі па ўласнай волі... Клімковіч.

абнасе́ненне, ‑я, н.

Спец. Дзеянне і стан паводле знач. дзеясл. абнасеніцца — абнасеньвацца.

абнасе́ніцца, ‑ніцца; зак.

Спец. Даць насенне (аб раслінах).

абнасе́ніць, ‑ніць; зак., што.

Спец. Кінуць насенне ў зямлю (пра расліны). Лісцёвыя пароды абнасенілі ўчастак лесу.