Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абціра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абцерці.

•••

Абціраць вуглы — туляцца, бадзяцца без пэўнай мэты.

абці́рачны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абціркі (у 2 знач.). Абцірачны матэрыял.

абці́рка, ‑і, ДМ ‑рцы, ж.

Разм.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціраць — абцерці.

2. Тое, чым абціраюць што‑н.

абціска́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны, служыць для абціскання. Абціскальны стан.

абціска́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абціскаць — абціснуць.

абціска́цца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абціснуцца.

2. Зал. да абціскаць.

абціска́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абціснуць.

абціска́ч, ‑а, м.

Спец. Прыстасаванне для сціскання, абціскання чаго‑н.

абціскны́, ‑ая, ‑ое.

Тое, што і абціскальны.

абці́снуты, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абціснуць (у 2 знач.).