Verbum

абмяня́ць, ‑яю, ‑яеш, ‑яе; зак., каго-што.

1. Аддаць адно што-небудзь і атрымаць замест яго другое. Абмяняць насенне. Абмяняць кніжкі ў бібліятэцы. // Спец. За адзін тавар атрымаць іншы такой самай вартасці. Абмяняць тавар на тавар.

2. Памылкова ці наўмысна ўзяць чужую рэч замест сваёй. У гардэробе абмянялі паліто.

абмяра́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмерацца.

2. Зал. да абмяраць.

абмяра́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмераць.

абмярза́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абмярзаць — абмерзнуць.

абмярза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмерзнуць.

абмярко́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да абмяркоўваць.

абмярко́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмеркаваць.

абмярцве́ласць, ‑і, ж.

Стан абмярцвелага. Абмярцвеласць скуры.

абмярцве́лы, ‑ая, ‑ае.

1. Які страціў адчувальнасць, стаў нежывы (пра клеткі, тканкі, часткі цела).

2. перан. Нерухомы, застылы, без жыцця. [Камары] не лёталі і не кусаліся, а сядзелі абмярцвелыя ў шчылінах і пад лісцямі. Чорны.

абмярцве́нне, ‑я, н.

Стан паводле дзеясл. абмярцвець (у 1 знач.).