Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абляжа́ць, ‑жу, ‑жылі, ‑жыць; зак., што.

Разм. Працяглым ляжаннем абмяць. Абляжаць канапу.

аблямава́нне, ‑я, н.

Тое, што і аблямоўка (у 2 знач.).

аблямава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аблямаваць.

аблямава́ць, ‑мую, ‑муеш, ‑муе; зак., што.

Абшыць па краях палоскай з другога матэрыялу. Аблямаваць падол спадніцы. // перан. Акружыць што‑н., размясціцца вакол чаго‑н. Хмызняк зялёнай стужкай аблямаваў берагі возера.

аблямо́вачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для аблямоўкі (у 1 знач.). Аблямовачны матэрыял. // Звязаны з аблямоўкай (у 1 знач.). Аблямовачныя работы.

аблямо́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблямоўваць — аблямаваць.

аблямо́ўвацца, ‑аецца; незак.

Зал. да аблямоўваць.

аблямо́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблямаваць.

аблямо́ўка, ‑і, ДМ ‑ўцы, ж.

1. Дзеянне паводле знач. дзеясл. аблямоўваць — аблямаваць.

2. Матэрыял, якім аблямоўваюць; тое, што палосай акружае па краях другі прадмет. Рукавы з аксамітнай аблямоўкай.

абля́паны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абляпаць.