Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абуча́цца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

Праходзіць ваенную падрыхтоўку.

абуча́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; незак., каго.

Праводзіць ваенную падрыхтоўку. Абучаць салдатаў.

абучы́цца, ‑учуся, ‑учышся, ‑учыцца.

Зак. да абучацца.

абучы́ць, ‑учу, ‑учыш, ‑учыць.

Зак. да абучаць.

абучэ́нне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абучаць — абучыць і абучацца — абучыцца.

абушо́к, ‑шка, м.

Ручны інструмент для адколвання пластоў ломкіх горных парод.

абуя́ць, ‑яе; зак., каго-што.

Ахапіць, апанаваць з нястрымнай сілай (пра пачуцці). Чачыка абуяла злосць, і ён нервова закратаў рукой, аж заскакалі лейцы. Пташнікаў. Помню, абуяла мяне радасць, што вось, не думаўшы, не гадаўшы, трапіў я, крыварукі, на вайну... Гарэцкі.

абфутрава́ны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абфутраваць.

абфутрава́ць, ‑рую, ‑руеш, ‑руе; зак., што.

1. Абшыць футравінай што‑н. для ацяплення. Абфутраваць дзверы.

2. Спец. Абкласці футроўкай унутраныя сценкі металургічнай печы, топкі і пад.

абфутро́ўваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абфутраваць.