адрэцэнзава́ны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адрэцэнзаваць.
адрэцэнзава́ць, ‑зую, ‑зуеш, ‑зуе; зак., што.
Напісаць рэцэнзію на што‑н.
адса́дак, ‑дка, м.
Спец. Адсаджаная расліна; флянс.
адса́дачны, ‑ая, ‑ае.
Спец. Які служыць для аддзялення карысных выкапняў ад пустых народ шляхам адсадкі. Адсадачная машына.
адса́джаны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад адсадзіць.
адса́джванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле дзеясл. адсаджваць — адсадзіць (у 1–4 знач.).
адса́джвацца, ‑аецца; незак.
Зал. да адсаджваць.
адса́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
Незак. да адсадзіць.
адсадзі́ць, ‑саджу, ‑садзіш, ‑садзіць; зак., каго-што.
1. Пасадзіць асобна ад каго‑, чаго‑н. Белая [трусіха] паспрабавала залезці ў карытца нават з лапкамі, і Данік асцярожна адсадзіў яе. Краўчанка. [Пецю] назаўтра ж адсадзілі на заднюю парту, аднаго — на ім, на ўроках аж скура гарэла. Пташнікаў.
2. Разм. Прымусіць пакінуць якое‑н. месца, не даць доступу да чаго‑н. Прыбытнага адсадзілі ад стала, потым выціснулі з бакоўкі. Кулакоўскі.
3. Спыніць кармленне матчыным малаком, размясціць асобна ад маткі. Адсадзіць цяля.
4. Пасадзіць яшчэ раз нанава (пра расліны). [Несцер:] — Усе.. пасохлыя дрэвы адсадзілі занава. Кулакоўскі.
5. Спец. Струменем вады або паветра аддзяліць карысны выкапень ад пустой пароды.
•••
Адсадзіць пячонкі (нутро) (груб.) — моцна збіўшы, пашкодзіць унутраныя органы.
адса́дка, ‑і, ДМ ‑дцы, ж.
Спец. Дзеянне паводле дзеясл. адсадзіць (у 5 знач.).