Verbum

абслі́згаць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае; зак., што.

Разм. Зрабіць што‑н. гладкім, слізкім.

абслі́згваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абслізгаць.

абслі́нены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абслініць.

абслі́ніцца, ‑нюся, ‑нішся, ‑ніцца; зак.

Разм. Пусціць сліну, вымазацца слінай.

абслі́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць; зак., каго-што.

Разм. Намачыць слінай.

абслі́ньвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца.

Незак. да абслініцца.

абслі́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абслініць.

абслу́га, ‑і, ДМ ‑слузе, ж.

1. Сістэма сродкаў бытавога абслугоўвання насельніцтва; сервіс. На вышыні абслуга там: Швейцар, парадак строгі, Стаяць каля салідных дам Бульдогі, мопсы, догі. Зарыцкі.

2. Службовы персанал, які займаецца абслугоўваннем каго‑н. [Бусла] даглядалі ўсе сёстры... Уся абслуга бальніцы наведвала яго кожны дзень. Пестрак.

3. Баявы разлік гарматы і пад. Абслуга гарматкі збянтэжана прыпала да зямлі... Мележ.

абслуго́вы, ‑ая, ‑ае.

Які выконвае работу, звязаную з задавальненнем чыіх‑н. патрэб, з абслугоўваннем каго‑н. Абслуговы персанал. Абслуговая ўстанова.

абслуго́ўванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абслугоўваць.