абскуранты́зм, ‑у, м.
Кніжн. Варожае стаўленне да асветніцтва і культурнага прагрэсу, уласцівае рэакцыйным класам; цемрашальства. Міцкевіч выступаў супраць абаронцаў абскурантызму — варшаўскай псеўдакласічнай літаратуры. Лойка.
[Ад лац. obscurans, obscurantis— які зацямняе.]
абскуранты́сцкі, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае дачыненне да абскурантызму.
абскура́нцкі, ‑ая, ‑ае.
Кніжн. Які мае дачыненне да абскуранта.
абсле́давальнік, ‑а, м.
Той, хто вядзе абследаванне.
абсле́давальніцкі, ‑ая, ‑ае.
Звязаны з дзейнасцю абследавальніка. Абследавальніцкія абавязкі.
абсле́даванне, ‑я, н.
Дзеянне паводле знач. дзеясл. абследаваць.
абсле́даваны, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абследаваць.
абсле́давацца, ‑дуецца; незак.
Зал. да абследаваць.
абсле́даваць, ‑дую, ‑дуеш, ‑дуе; зак. і незак., каго-што.
Зрабіць (рабіць) агляд, праверку чаго‑н. Абследаваць раку. // Уважліва агледзець (аглядаць), азнаёміцца (знаёміцца) з чым‑н. Дзед жа Талаш з Нупрэем узялі на сябе задачу абследаваць пункты, што ляжалі па дарозе на мястэчка. Колас.
абслі́зганы, ‑ая, ‑ае.
Дзеепрым. зал. пр. ад абслізгаць.