Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

аблу́пліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблупіць.

аблу́шчаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. ад аблушчыць.

аблу́шчвацца, ‑аецца; незак.

1. Незак. да аблушчыцца.

2. Зал. да аблушчваць.

аблу́шчваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да аблушчыць.

аблу́шчыцца, ‑шчыцца; зак.

Тое, што і аблузацца.

аблу́шчыць, ‑шчу, ‑шчыш, ‑шчыць; зак., што.

Тое, што і аблузаць. Аблушчыць боб.

аблысе́лы, ‑ая, ‑ае.

Які стаў лысы; палыселы. Аблыселая галава.

аблысе́нне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. аблысець.

аблысе́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Страціць валасы, зрабіцца лысым; палысець. Здавалася.. [бацька] паменшаў, раздаўся ў плячах, зусім аблысеў. Грахоўскі. // перан. Агаліцца, пазбавіцца покрыва. □ Снег хутка раставаў, і за дзень узгоркі аблыселі.

аблы́таны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад аблытаць.