Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVu

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э ю я -.

а б в г д е ж з й к л м н о п р с т у ў ф х ц ч ш э я .

а б в г д е ж з і к л м н о п р с т у ф х ц ч ш ы э ю я .’

абпа́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаліць.

абпа́льны, ‑ая, ‑ае.

Спец. Прызначаны для абпальвання, які служыць для апрацоўкі агнём, тэмпературай. Абпальныя печы.

абпа́льня, ‑і, ж.

Печ, у якой абпальваюць вапну. [Раманюк:] — Калі я твае гады меў, самым буйным прадпрыемствам тут была абпальня. Печ, у якой абпальвалі вапну. Савіцкі.

абпа́льшчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абпальванню. Абпальшчык вапны.

абпаску́джаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абпаскудзіць.

абпаску́джвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абпаскудзіцца.

2. Зал. да абпаскуджваць.

абпаску́джваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаскудзіць.

абпаску́дзіцца, ‑джуся, ‑дзішся, ‑дзіцца; зак.

Тое, што і апаскудзіцца.

абпаску́дзіць, ‑джу, ‑дзіш, ‑дзіць; зак.; каго-што.

Тое, што і апаскудзіць.

абпаўза́ць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абпаўзці. На сярэдзіне ракі, дзе плынь была найбольш быстрай, адна пройма раптам вырасла ў доўгую вузкую паласу вады. Байцы вымушаны былі далёка абпаўзаць яе. Краўчанка.