Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абмо́тачны, ‑ая, ‑ае.

Прызначаны для абмотвання. Абмотачная стужка. Абмотачны матэрыял. // Звязаны з абмотваннем. Абмотачныя работы.

абмо́тванне, ‑я, н.

Дзеянне паводле знач. дзеясл. абмотваць — абматаць.

абмо́твацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абматацца.

2. Зал. да абмотваць.

абмо́тваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абматаць.

абмо́тка, ‑і, ДМ ‑тцы; Р мн. ‑так; ж.

1. Усякі матэрыял для абмотвання чаго‑н.

2. звычайна мн. (абмо́ткі, ‑так). Палоска матэрыі для абмотвання нагі вышэй чаравіка. [Чалавек] быў.. у салдацкіх чаравіках з абмоткамі. Чорны.

3. Сістэма праваднікоў у электрычнай машыне, па якой праходзяць токі, што ствараюць магнітныя палі. Абмотка ротара.

абмо́тчык, ‑а, м.

Рабочы, спецыяліст па абмотванню.

абмо́тчыца, ‑ы, ж.

Жан. да абмотчык.

абмо́чаны, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абмачыць.

абмо́чвацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абмачыцца.

2. Зал. да абмочваць.

абмо́чваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абмачыць.