абаламу́ціць, ‑мучу, ‑муціш, ‑муціць;
Verbum
анлайнавы слоўнікТлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)
Прадмова ∙ Скарачэнні ∙ Кніга ў PDF/DjVuабаламу́чаны, ‑ая, ‑ае.
абалване́лы, ‑ая, ‑ае.
абалва́нены, ‑ая, ‑ае.
абалване́ць, ‑ею, ‑ееш, ‑ее;
абалва́ніць, ‑ню, ‑ніш, ‑ніць;
1.
2. Абы-як на скорую руку пастрыгчы.
3. Пазбавіць здольнасці думаць, разумець, разважаць.
абалва́ньванне, ‑я,
абалва́ньваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.
абаліцыяні́зм, ‑у,
Рух за скасаванне рабства неграў, які разгарнуўся ў 18–19 стст. у ЗША, Англіі, Францыі.
[Ад лац. abolitio — скасаванне, знішчэнне.]
абало́на, ‑ы,
1. Частка даліны ракі, якая ў паводку заліваецца вадою.
2. Слой драўніны сасны, што знаходзіцца паміж стрыжнем і карою.