Тлумачальны слоўнік беларускай мовы (1977-84, правапіс да 2008 г.)

ПрадмоваСкарачэнніКніга ў PDF/DjVu

абяссі́ленне, ‑я, н.

Стан паводле знач. дзеясл. абяссіліць.

абяссі́лены, ‑ая, ‑ае.

1. Дзеепрым. зал. пр. ад абяссіліць.

2. у знач. прым. Тое, што і знясілены (у 2 знач.).

абяссі́лець, ‑ею, ‑ееш, ‑ее; зак.

Тое, што і знясілець.

абяссі́ліць, ‑лю, ‑ліш, ‑ліць; зак., каго-што.

Тое, што і знясіліць.

абяссі́льваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абяссіліць.

абяссла́віцца, ‑слаўлюся, ‑славішся, ‑славіцца; зак.

Тое, што і зняславіцца.

абяссла́віць, ‑слаўлю, ‑славіш, ‑славіць; зак., каго-што.

Тое, што і зняславіць.

абяссла́ўлены, ‑ая, ‑ае.

Дзеепрым. зал. пр. ад абясславіць.

абяссла́ўлівацца, ‑аюся, ‑аешся, ‑аецца; незак.

1. Незак. да абясславіцца.

2. Зал. да абясслаўліваць.

абяссла́ўліваць, ‑аю, ‑аеш, ‑ае.

Незак. да абясславіць.