Verbum

насенны, ✂.

1. гл. насенне.

2. Прызначаны для пасеву.

   • Насенная пшаніца.

3. Адведзены для вырошчвання насенных раслін.

   • Н. ўчастак.

насення...

Першая частка складаных слоў; ужыв. замест «насенне...», калі націск у другой частцы слова падае на першы склад, напр. насеннявод, насенняводства, насенняносец, насенняносны, насеннясховішча.

насеннявод, ✂, м.

Спецыяліст па насенняводству.

насенняводства, ✂, н.

Галіна раслінаводства, якая займаецца развядзеннем насенных раслін.

|| прым. насенняводчы, ✂.

насесці​¹, ✂; зак.

Сесці куды-н., на што-н. у вялікай колькасці.

• У вагон насела многа людзей.

|| незак. насядаць, ✂.

насесці​², ✂; зак.

1. Асядаючы на чым-н., пакрыць сабою.

   • Насеў пыл.

2. Напаўшы, наваліцца з сілай.

   • Удвух населі на аднаго.

3. перан., на каго (што). Звярнуцца з настойлівымі просьбамі, патрабаваннямі (разм.).

   • Супрацоўнікі населі на кіраўніцтва са сваімі патрабаваннямі.

|| незак. насядаць, ✂.

насечка, ✂, ж.

1. гл. насячы.

2. Зарубка, нарэзка, узор на металічнай (або іншай) паверхні.

   • Шабля з залатой насечкай.

насеяць, ✂; зак.

1. Пасеяць у нейкай колькасці.

   • Н. жыта.

2. Прасеяць нейкую колькасць.

   • Н. мукі.

|| незак. насейваць, ✂ і насяваць, ✂.

насёрбацца, ✂; зак. (разм.).

Сёрбаючы, наесціся.

• Н. заціркі.

насілкі, ✂.

Прыстасаванне для пераноскі грузаў або людзей.

• Санітарныя н.