насечка

назоўнік | жаночы род

  1. гл. насячы.

  2. Зарубка, нарэзка, узор на металічнай (або іншай) паверхні.

    • Шабля з залатой насечкай.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)