Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

даводзіцца, ; незак.

  1. гл. давесціся.

  2. каму кім. Быць у роднасных адносінах з кім-н.

    • Ён даводзіцца мне дзядзькам.

даводка, , ж.

Наданне вырабу дакладных памераў шляхам механічнай падгонкі, шліфоўкі.

  • Д. дэталей.

даволі, прысл.

  1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

    • Прыйшлося дабірацца д. доўга.
  2. безас. у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

    • У калгасе ўсяго д.
  3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

    • Д. слоў, справа патрэбна!

даволі-такі, прысл.

Да некаторай ступені, у пэўным сэнсе.

  • Спектакль пакінуў д. сумнае ўражанне.

давучыцца, ; зак.

  1. Завяршыць сваю адукацыю, закончыць навучанне чаму-н.

    • Вайна не дазволіла д.
  2. да чаго. Правучыцца да якога-н. тэрміну.

    • Д. да восьмага класа.
  3. да чаго. Працяглай вучобай давесці сябе да якіх-н. непрыемных вынікаў (разм.).

    • Давучыцца да прытуплення зроку.

|| незак. давучвацца, .

давучыць, ; зак.

  1. Давесці навучанне каго-н. да канца.

    • Д. сына.
    • Д. урок.
  2. Вывучыць што-н. поўнасцю або да якой-н. мяжы.

    • Д. табліцу множання.
    • Д. паэму да другога раздзела.

|| незак. давучваць, .

давыбары, .

Дадатковыя выбары на вызваленыя, вакантныя месцы.

  • Д. дэпутатаў у Вярхоўны Савет.

давыбраць, ; зак.

Дадаткова выбраць каго-н. куды-н.

  • Д. дэпутата.

|| незак. давыбіраць, .

давязаць, ; зак.

Закончыць вязанне чаго-н.

  • Д. шкарпэткі.
  • Д. снапы.

|| незак. давязваць, .

давяраць, ; незак.

  1. гл. даверыць.

  2. Выказваць пачуццё даверу.

    • Ён мне давярае ва ўсім.