даволі, прысл.

  1. (у спалучэнні з прым. або прысл.). У значнай ступені, у вялікай колькасці.

    • Прыйшлося дабірацца д. доўга.
  2. безас. у знач. вык. Дастаткова, колькі трэба.

    • У калгасе ўсяго д.
  3. безас. з інф. або з Р. Хопіць, досыць, пара спыніць.

    • Д. слоў, справа патрэбна!

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)