Verbum

нараспеў, прысл.

Працягла, расцягваючы словы.

• Гаварыць н.

нараст, ✂, м. і нарасць, ✂, ж.

1. Ненармальнае патаўшчэнне на якой-н. частцы арганізма.

   • Н. на ствале дрэва.

2. Тое, што наогул нарасло дзе-н., на чым-н.

   • Лёдавыя нарасты.

|| прым. нарасны, ✂ і нарасцевы, ✂.

нарасхват, прысл.

Наперабой, стараючыся перахапіць у іншых.

• Дровы купляюць н.

нарасці, ✂; зак.

1. Вырасці ў нейкай колькасці.

   • Нарасло хмызняку.

2. Вырасці на паверхні чаго-н.

   • Моху нарасло на страсе.

3. Сабрацца, павялічыцца (аб працэнтах, грошах і пад.).

   • Нараслі працэнты за год.

|| незак. нарастаць, ✂.

|| наз. нарастанне, ✂.

нарасціць, ✂; зак.

1. чаго. Вырасціць у нейкай колькасці.

   • Н. кветак.

2. што і чаго. Вырасціць што-н. на чым-н.

   • Н. мускулы.

3. Павялічыць у памерах, дабаўляючы што-н.

   • Н. сцяну.

|| незак. нарошчваць, ✂.

|| наз. нарошчванне, ✂ і нарашчэнне, ✂.

нараўне і нароўні, прысл.

На адной лініі, на адной вышыні, глыбіні і пад., з роўнай сілай, скорасцю і г.д.

• Ляцець нароўні з хмарамі.
• Жанчыны працуюць нараўне з мужчынамі (у знач. прыназ.: аднолькава з кім-, чым-н., у роўным становішчы).

нарачны, ✂, м.

Чалавек, які спецыяльна пасылаецца з якім-н. спешным даручэннем.

• Паслаць пісьмо нарачным.

нарачоны, ✂.

1. Аб’яўлены, прызначаны быць такім.

   • Н. брат.

2. Жаніх, нявеста.

   • Усе лічылі іх нарачонымі.

нарваць​¹, ✂; зак.

1. Сарваць нейкую колькасць.

   • Н. кветак.
   • Н. букет.

2. Парваць нейкую колькасць.

   • Н. паперы.

3. Нацерабіць нейкую колькасць (лёну, канопляў і пад.).

   • Н. ільну.

4. Нагнаць (пра вецер) (разм.).

   • Вецер нарваў снегу.

|| незак. нарываць, ✂.

нарваць​², ✂; зак.

Апухнуць і нагнаіцца.

• Палец нарваў.

|| незак. нарываць, ✂.