Verbum

насмарк, ✂, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізістымі выдзяленнямі і чханнем.

|| прым. насмарачны, ✂.

насмелую, прысл.

Смела, не баючыся.

• Сказаць н. праўдзівае слова.

насмерць, прысл.

1. Так, што надыходзіць смерць, да смерці.

   • Раніць н. Стаяць н. (абараняцца, не шкадуючы жыцця).

2. Вельмі моцна (разм.).

   • Перапалохацца н.

насмешка, ✂, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.

насмешлівы, ✂.

1. Які любіць насміхацца.

   • Н. чалавек.

2. Які заключае ў сабе насмешку.

   • Н. тон.

|| наз. насмешлівасць, ✂.

насмешнік, ✂, м.

Чалавек, які любіць насміхацца з каго-, чаго-н.

|| ж. насмешніца, ✂.

насміхацца, ✂; незак.

Здзекліва смяяцца з каго-, чаго-н.

|| наз. насміханне, ✂.

насмяяцца, ✂; зак.

1. Уволю пасмяяцца (разм.).

   • Н. ў час спектакля.

2. з каго-чаго, над кім-чым і без дапаўнення. Аднесціся да каго-, чаго-н. з насмешкай; абразіць.

   • Н. над пачуццямі.

насоваць, ✂; зак.

Засоўваючы ўнутр чаго-н., напоўніць чым-н.

• Н. розных рэчываў у чамадан.

насок, ✂, м.

1. гл. нос.

2. Пярэдняя частка абутку. Н. бота. Пярэдняя частка якога-н. прадмета (звычайна вузкая).

   • Н. касы.