насмерць, прысл.

  1. Так, што надыходзіць смерць, да смерці.

    • Раніць н. Стаяць н. (абараняцца, не шкадуючы жыцця).

  2. Вельмі моцна (разм.).

    • Перапалохацца н.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)