Verbum

укол, ✂, м.

1. гл. укалоць.

2. Тое, што і ін’екцыя.

   • Зрабіць у. хвораму.

укормлены, ✂.

Сыты, адкормлены.

• Укормленая свіння.

|| наз. укормленасць, ✂.

• Мяса сярэдняй укормленасці.

укос, ✂, м.

1. Касьба, кашэнне.

2. Колькасць скошанай травы, сена.

   • Першы ў.
   • Вялікі ў.

украінцы, ✂, м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Украіны.

|| ж. украінка, ✂.

|| прым. украінскі, ✂.

украпаць, ✂; зак.

1. Пырскаючы, зрабіць крапіны ў чым-н. (спец.).

2. (часцей у форме дзеепрым. зал. пр.), перан. Унесці, уключыць у склад чаго-н. як устаўку, дадатак да асноўнага.

   • У лесастэпе сярод стэпавай расліннасці ўкрапаны невялікія ляскі.

|| незак. украпваць, ✂.

|| наз. украпванне, ✂.

украса, ✂, ж.

1. Прадмет, прызначаны для ўпрыгожвання каго-, чаго-н.

   • Абновы і ўкрасы.

2. перан., чаго. Тое (той), што (хто) з’яўляецца гордасцю, упрыгожвае што-н.

   • Дубовы гай — у. наваколля.
   • Гэты студэнт — у. курса.

украсціся, ✂; зак.

1. Выпадкова паявіўшыся, застацца незаўважаным.

   • У тэкст укралася памылка.

2. Непрыкметна паявіцца дзе-н., пранікнуць куды-н.

   • У душу ўкраўся страх.

|| незак. украдвацца, ✂.

укругавую, прысл.

У кругавым напрамку.

• Чарка пайшла ў.

укрутую, прысл.

Крута, да цвёрдага стану (пра спосаб варкі яек).

• Яйкі варылі ў.

укруціцца, ✂; зак.

1. Захутацца ў што-н., абматацца чым-н.

   • У. ў коўдру.

2. Круцячыся, наматацца на што-н.

   • Лейцы ўкруціліся ў кола.

|| незак. укручвацца, ✂.