украса, ✂, ж.

  1. Прадмет, прызначаны для ўпрыгожвання каго-, чаго-н.

    • Абновы і ўкрасы.

  2. перан., чаго. Тое (той), што (хто) з’яўляецца гордасцю, упрыгожвае што-н.

    • Дубовы гай — у. наваколля.
    • Гэты студэнт — у. курса.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)