Verbum

наскокам, прысл.

З разгону, хутка, а таксама наездам, мімаходам.

• Бываць на ўчастку н.

наскочыць, ✂; зак.

1. З ходу, з разгону наткнуцца на каго-, што-н.

   • Н. на плот.

2. Раптоўна накінуцца, напасці на каго-н.

   • Мядзведзь наскочыў на чалавека.

3. Нечакана з’явіцца (прыехаць, прыйсці і пад.).

   • Наскочылі партызаны з лесу.
   • Наскочыў мароз (перан.).

4. Пра час, пару года: хутка надысці, настаць (разм.).

   • А тут і жніво наскочыла.

наскрозь, прысл.

1. Праз усю таўшчыню чаго-н.

   • Прамокнуць н.
   • Бачыць каго-н. н. (перан. вельмі добра ведаць каго-н.).

2. перан. Поўнасцю, цалкам.

   • Лес н. апавіты змрокам.

наскрэбці, ✂; зак.

1. Скрабучы, сабраць або набраць нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. мукі.
   • Н. грошай (перан. з цяжкасцю сабраць, набраць; разм.).

2. Начысціць, скрабучы (пра моркву, буракі і пад.).

   • Н. бульбы на вячэру.

|| незак. наскрабаць, ✂.

наскубці, ✂; зак.

1. чаго. Скубучы, набраць або сабраць у нейкай колькасці.

   • Н. сена.
   • Н. пер’я на падушку.

2. Нацягаць, натузаць (разм.).

   • Н. за валасы.

|| незак. наскубаць, ✂ і наскубваць, ✂.

наскурнік, ✂, м.

Від кароставага кляшча, які паразітуе на скуры жывёлы.

наскурны, ✂.

Які знаходзіцца, праяўляецца на скуры.

• Н. сып.

наслаіць, ✂; зак.

1. Накласці слаямі.

   • Н. цеста.

2. Падзяліць на слаі нейкую колькасць чаго-н.

   • Н. слюды.

|| незак. наслойваць, ✂.

|| наз. наслаенне, ✂ і наслойванне, ✂.

насланне, ✂, н.

Паводле забабонных уяўленняў: тое, што падказана «нячыстай сілай» з мэтай спакусіць; напасць.

• Што за н.!

наслаць​¹, ✂; зак.

1. Прыслаць у нейкай колькасці.

   • Н. падарункаў.

2. што і чаго. Напусціць на каго-н. няшчасце, бяду і пад.

   • Н. хваробу.

|| незак. насылаць, ✂.