Verbum

наскочыць дзеяслоў | закончанае трыванне

1. З ходу, з разгону наткнуцца на каго-, што-н.

   • Н. на плот.

2. Раптоўна накінуцца, напасці на каго-н.

   • Мядзведзь наскочыў на чалавека.

3. Нечакана з’явіцца (прыехаць, прыйсці і пад.).

   • Наскочылі партызаны з лесу.
   • Наскочыў мароз (пераноснае значэнне).

4. Пра час, пару года: хутка надысці, настаць (размоўнае).

   • А тут і жніво наскочыла.