Verbum

анлайнавы слоўнік

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т у ф х ц ч ш э ю я

а е і о у ы ь э ю я

а б в г д е ё ж з і й к л м н о п р с т ў ф х ц ч ш я -.

намяклы, ✂.

Які стаў сырым, размяклым ад сырасці, вады.

Намяклыя сухары.

намянціць, ✂; зак.

Натачыць касу мянташкай.

намясіць, ✂; зак.

Месячы, прыгатаваць нейкую колькасць чаго-н.

Н. цеста.

намяць, ✂; зак.

Размінаючы, прыгатаваць пэўную колькасць чаго-н.
- Н. гліны.
Змяць у якой-н. колькасці.
- Н. саломы.
Тое, што і нацерці (у 5 знач.; разм.).
- Н. лёну.

◊

Намяць бакі каму (разм.) — пабіць каго-н.

|| незак. намінаць, ✂.

намяшаць, ✂; зак.

Мяшаючы, прыгатаваць у нейкай колькасці.

Н. свінням мяшанкі.

|| незак. намешваць, ✂.