намяць, ✂; зак.

  1. Размінаючы, прыгатаваць пэўную колькасць чаго-н.

    • Н. гліны.

  2. Змяць у якой-н. колькасці.

    • Н. саломы.

  3. Тое, што і нацерці (у 5 знач.; разм.).

    • Н. лёну.

◊

  • Намяць бакі каму (разм.) — пабіць каго-н.

|| незак. намінаць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)