Verbum

дастасавальны, ✂.

Такі, які можна дастасаваць.

• Лёгка д. спосаб.

|| наз. дастасавальнасць, ✂.

дастасавацца, ✂; зак.

Прымяніцца, прыйсці ў адпаведнасць з чым-н.

• Д. да навакольнага асяроддзя.

|| незак. дастасоўвацца, ✂.

|| наз. дастасаванне, ✂.

дастасаваць, ✂; зак.

Ажыццявіць на справе.

• Д. тэорыю да практыкі.

|| незак. дастасоўваць, ✂.

|| наз. дастасаванне, ✂.

дастатак, ✂, м.

1. Заможнасць, поўная матэрыяльная забяспечанасць.

   • Жыць у дастатку.

2. звычайна (дастаткі, -аў). Матэрыяльныя сродкі, набыткі.

   • Дастаткаў вам у хату!

дастатковы, ✂.

1. Такі, якога хапае для чаго-н., які задавальняе пэўныя патрэбы.

   • Дастатковая колькасць сыравіны.
   • Дастаткова (прысл.) падрыхтаваны.

2. дастаткова, у знач. вык., каго-чаго або з інф. Пра тое, што праяўляецца ў неабходнай меры, маецца ў патрэбнай колькасці.

   • Сродкаў дастаткова.
   • Дастаткова сказаць адно слова, каб ён паслухаў.

3. У патрэбнай ступені абгрунтаваны.

   • Дастатковыя падставы.

|| наз. дастатковасць, ✂.

дастаўшчык, ✂, м.

Работнік, які. дастаўляе што-н.

• Д. тэлеграм.

|| ж. дастаўшчыца, ✂.

дастацца, ✂; зак.

1. Выпасці на чыю-н. долю.

   • Хата дасталася яму пасля бацькі.

2. Атрымаць якое-н. спагнанне, трапіць у непрыемнасць.

   • Ну і дасталося ж яму сёння (разм.).

◊

• Дастацца на арэхі (разм.) — атрымаць наганяй.

|| незак. даставацца, ✂.

дастаць, ✂; зак.

1. Узяць што-н. такое, што знаходзіцца на адлегласці, унутры чаго-н. або выдаліць што-н. адкуль-н.

   • Д. талерку з паліцы.
   • Д. кнігу з партфеля.
   • Д. асколак з раны.

2. да каго-чаго, што або чаго. Дацягнуўшыся, дакрануцца да чаго-н. аддаленага або высокага ці глыбокага.

   • Д. рукой да бэлькі.
   • Д. дно ў рацэ.

3. Раздабыць што-н. (разм.).

   • Д. білет у тэатр.

4. што і чаго. Нажыць што-н. непрыемнае (часцей пра здароўе; разм.).

   • Д. запаленне лёгкіх.

5. чаго. Быць пакараным або пабітым (разм.).

   • Д. год турмы.

◊

• Дастаць з-пад зямлі (разм.) — любым спосабам адшукаць.

• Зімой лёду не дастанеш у каго (разм.) — пра вельмі скупога чалавека.

• Крукам носа не дастанеш каму (разм.) — не падступішся да яго.

• Дастаць па шапцы (разм.) — атрымаць спагнанне, пакаранне.

|| незак. даставаць, ✂.

дастача, ✂, ж.

Поўная матэрыяльная забяспечанасць.

• Жыць у дастачы.

дастойны, ✂.

1. Які заслугоўвае што-н., варты чаго-н.

   • Д. пахвалы.
   • Д. ганьбавання.

2. Справядлівы, заслужаны.

   • Дастойная ўзнагарода.
   • Дастойная сустрэча.

3. Паважаны, шаноўны.

   • Д. чалавек.

|| наз. дастойнасць, ✂.