дастатковы, .

  1. Такі, якога хапае для чаго-н., які задавальняе пэўныя патрэбы.

    • Дастатковая колькасць сыравіны.
    • Дастаткова (прысл.) падрыхтаваны.
  2. дастаткова, у знач. вык., каго-чаго або з інф. Пра тое, што праяўляецца ў неабходнай меры, маецца ў патрэбнай колькасці.

    • Сродкаў дастаткова.
    • Дастаткова сказаць адно слова, каб ён паслухаў.
  3. У патрэбнай ступені абгрунтаваны.

    • Дастатковыя падставы.

|| наз. дастатковасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)