Verbum

дастаць, ✂; зак.

1. Узяць што-н. такое, што знаходзіцца на адлегласці, унутры чаго-н. або выдаліць што-н. адкуль-н.

   • Д. талерку з паліцы.
   • Д. кнігу з партфеля.
   • Д. асколак з раны.

2. да каго-чаго, што або чаго. Дацягнуўшыся, дакрануцца да чаго-н. аддаленага або высокага ці глыбокага.

   • Д. рукой да бэлькі.
   • Д. дно ў рацэ.

3. Раздабыць што-н. (разм.).

   • Д. білет у тэатр.

4. што і чаго. Нажыць што-н. непрыемнае (часцей пра здароўе; разм.).

   • Д. запаленне лёгкіх.

5. чаго. Быць пакараным або пабітым (разм.).

   • Д. год турмы.

◊

• Дастаць з-пад зямлі (разм.) — любым спосабам адшукаць.

• Зімой лёду не дастанеш у каго (разм.) — пра вельмі скупога чалавека.

• Крукам носа не дастанеш каму (разм.) — не падступішся да яго.

• Дастаць па шапцы (разм.) — атрымаць спагнанне, пакаранне.

|| незак. даставаць, ✂.