Verbum

надбудаваць, ✂; зак.

Пабудаваць зверху, павялічыць у вышыню.

• Н. другі паверх.

|| незак. надбудоўваць, ✂.

|| наз. надбудоўванне, ✂ і надбудова, ✂.

надбудова, ✂, ж.

1. гл. надбудаваць.

2. Тое, што надбудавана.

   • Цагляная н. дома.

3. Сукупнасць палітычных, прававых, рэлігійных, мастацкіх, філасофскіх поглядаў грамадства і адпаведных ім устаноў, якія залежаць ад матэрыяльнай асновы грамадства.

|| прым. надбудоўчы, ✂.

надвае, прысл.

На дзве часткі.

• Разрэзаць н.

◊

• Бабка надвае варажыла (прыказка) (разм.) — яшчэ невядома, што будзе на справе, можа быць так і інакш.

надвечар, прысл.

Пад самы вечар; падвечар.

• Н. вецер аціх.

надвіць, ✂; зак.

1. Падоўжыць віццём.

   • Н. вяроўку.

2. Адматаць частку нітак з клубка.

   • Н. крыху нітак.

|| незак. надвіваць, ✂.

надводны, ✂.

Які знаходзіцца вышэй паверхні вады, у адрозненне ад падводнага.

• Надводная хуткасць.
• Н. флот.

надвор, прысл.

1. Вонкі адкуль-н., за межы чаго-н.; проціл. унутр.

   • Выйсці н.

2. На знешні бок, навыварат.

   • Шэрсцю н.

надворак, ✂, м.

Частка двара каля хаты, дома.

• Прасторны н.

надвор’е, ✂, н.

Стан атмасферы ў пэўны час у пэўным месцы.

• Зводка надвор’я.

надворны, ✂.

1. Размешчаны ў межах сядзібы.

   • Надворныя будынкі.

2. Той, што выходзіць на двор, знадворны.

   • Надворная сцяна.

3. Тое, што і знешні (у 2 знач.).

   • Надворная замкнёнасць.

4. Такі, якога яшчэ не паставілі на адкорм (пра свіней).

   • Надворныя парасяты.

◊

• Надворны саветнік — у дарэвалюцыйнай Расіі: цывільны чын сёмага класа.