Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

усплысці, і усплыць, ; зак.

  1. Узняцца з глыбіні вады на паверхню.

  2. перан. Стаць вядомым, выкрыцца, выявіцца.

    • Зноў усплыло гэта пытанне.
    • У. наверх або на паверхню (выявіцца, стаць вядомым).

|| незак. усплываць, .

успомніцца, ; зак.

Аднавіцца ў памяці.

  • Успомнілася перажытае.

|| незак. успамінацца, .

успомніць, і успамянуць, ; зак.

Аднавіць у сваёй памяці.

  • У. мінулае.
  • У. пра важнае даручэнне.

|| незак. успамінаць, .

успрыімлівы, .

Тое, што і успрымальны.

  • Успрыімлівая натура.

|| наз. успрыімлівасць, .

успрымальны, .

Які лёгка ўспрымае што-н.

  • У. розум.
  • У. да інфекцыйных хвароб чалавек.

|| наз. успрымальнасць, .

успрыманне, , н.

Непасрэднае пачуццёвае адлюстраванне рэчаіснасці ў свядомасці, здольнасць успрымаць, адрозніваць і засвойваць з’явы навакольнага свету.

  • Законы ўспрымання.
  • Нашы ўспрыманні і ўяўленні.

успрыняць, ; зак.

Зразумець і засвоіць.

|| незак. успрымаць, .

успухаць, ; незак.

Тое, што і пухнуць.

успухлы, .

Які ўспух.

  • Успухлая губа.

успушыцца, ; зак. (разм.).

Раздуцца (пра жывот).

|| незак. успушвацца, .