Verbum

напаіць, ✂; зак.

1. гл. паіць.

2. перан. Насыціць, напоўніць чым-н.

   • Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незак. напойваць, ✂.

напайка, ✂, ж.

1. гл. напаяць.

2. Напаяны кавалак металу.

   • Стальная н.

напаказ, прысл.

1. Для агульнага агляду.

   • Выставіць тавары н.

2. З мэтай звярнуць увагу, для выгляду.

   • Рабіць усё толькі н.

напакутавацца, ✂; зак.

Перажыць, вынесці многа пакут.

• Н. ў палоне.

напал, ✂, м.

1. гл. напаліць.

2. Ступень свячэння напаленага цела.

   • Н. ніці лямпачкі.

3. перан. Стан узбуджанасці, хвалявання.

   • Спрэчкі дасягнулі напалу.

напалавіну, прысл.

1. У няпоўным, палавінным памеры, аб’ёме.

   • Хата н. пустая.

2. Не да канца, не зусім.

   • Зрабіць справу н.

напалам, прысл.

1. На дзве роўныя часткі, надвае.

   • Падзяліць маёмасць н.

2. У роўнай долі, на паях з кім-н.

   • Наймаць кватэру н. з сяброўкай.

3. Напалавіну, у сумесі з чым-н.

   • Хлеб н. з кукурузай.

напаліраваць, ✂; зак.

1. гл. паліраваць.

2. Паліруючы, зрабіць у нейкай колькасці.

   • Н. цацак.

|| незак. напаліроўваць, ✂.

напаліць, ✂; зак.

1. што і у чым. Нагрэць шляхам спальвання дроў.

   • Н. у хаце.

2. Нагрэць да вельмі высокай тэмпературы.

   • Н. жалеза.

3. чаго. Нагатаваць у нейкай колькасці шляхам перапальвання.

   • Н. вугалю з дрэва.

4. чаго. Расходаваць у нейкай колькасці (разм.).

   • Н. электрычнасці на сорак рублёў.

|| незак. напальваць, ✂.

|| наз. напал, ✂ і напальванне, ✂.

напалм, ✂, м.

Вязкая гаручая і агнямётная сумесь.

• Спаліць напалмам.

|| прым. напалмавы, ✂.

• Напалмавая бомба.