напаіць, ✂;
-
гл. паіць. -
перан. Насыціць, напоўніць чым-н. - Паветра напоена пахам чаромхі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)
напаіць, ✂;
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)