напаіць, ​✂; зак.

  1. гл. паіць.

  2. перан. Насыціць, напоўніць чым-н.

    • Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незак. напойваць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)