напаіць

дзеяслоў | закончанае трыванне

  1. гл. паіць.

  2. пераноснае значэнне: Насыціць, напоўніць чым-н.

    • Паветра напоена пахам чаромхі.

|| незакончанае трыванне: напойваць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)