Verbum

амартыза́тар, ✂, м. (спец.).

Прыстасаванне для амартызацыі (у 2 знач.).

|| прым. амартызатарны, ✂.

амартыза́цыя, ✂, ж.

1. Паступовае зніжэнне вартасці маёмасці ў выніку яе зношвання.

2. Аслабленне сілы ўдараў, штуршкоў і пад. пры дапамозе спецыяльных прылад.

|| прым. амартызацыйны, ✂.

• Амартызацыйныя прыстасаванні (рысоры, буферы і пад.).

ама́тар, ✂, м.

1. чаго і з інф. Чалавек, які мае схільнасць да чаго-н., захапляецца чым-н.

   • А. музыкі.
   • А. выступаць.

2. Той, хто займаецца чым-н. у вольны час не як прафесіянал; любіцель.

   • Садавод-а.
   • Рыбалоў-а.

|| ж. аматарка, ✂.

|| прым. аматарскі, ✂.

• А. спектакль.
• Аматарскія правы (у шафёра-аматара).

ама́тарства, ✂, н.

Занятак аматара, аматараў.

а́мба, нескл., ж.

у знач. вык., каму (разм.). Канец, кончана, смерць, каюк.

• Бюракратыі а.!

амбі́цыя, ✂, ж.

1. Абвостранае самалюбства, ганарлівасць, фанабэрыстасць,

   • Кідацца ў амбіцыю (пакрыўдзіўшыся, выказваць незадавальненне, злавацца; разм.).

2. звычайна мн. Прэтэнзіі, дамаганні чаго-н. (неадабр.).

   • Нічым не абгрунтаваныя амбіцыі.

|| прым. амбіцыйны, ✂ і амбітны, ✂.

амбо́н, ✂, м.

Узвышанае месца ў царкве перад іканастасам, з якога чытаюцца пропаведзі.

|| прым. амбонны, ✂.

амбразу́ра, ✂, ж.

1. Адтуліна ў абарончым збудаванні; байніца.

2. Аконны або дзвярны праём (спец.).

|| прым. амбразурны, ✂.

амбро́зія, ✂, ж.

У грэчаскай міфалогіі: ежа багоў, якая падтрымлівала вечную маладосць і прыгажосць.

амбулато́рыя, ✂, ж.

Лячэбніца для прыходзячых хворых і аказання дапамогі дома.

|| прым. амбулаторны, ✂.

• Амбулаторнае лячэнне.