Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

амуле́т, , м.

Невялікі прадмет, які носяць забабонныя людзі на целе як магічны сродак, нібыта здольны засцерагчы ад бяды, хваробы і пад. і талісман.

|| прым. амулетны, .

амуні́цыя, , ж. (уст.).

Паходны рыштунак байца (акрамя зброі і адзення).

  • Пры поўнай амуніцыі (з усім тым, што ваеннаслужачы павінен мець у паходзе).

|| прым. амунічны, .

аму́рны, (уст. і жарт.).

Любоўны (ад імя Амура, бога кахання ў антычнай міфалогіі).

  • Амурныя справы.