амбі́цыя, ✂,
-
Абвостранае самалюбства, ганарлівасць, фанабэрыстасць,
- Кідацца ў амбіцыю (пакрыўдзіўшыся, выказваць незадавальненне, злавацца;
разм. ).
- Кідацца ў амбіцыю (пакрыўдзіўшыся, выказваць незадавальненне, злавацца;
-
звычайна
мн. Прэтэнзіі, дамаганні чаго-н. (неадабр. ).- Нічым не абгрунтаваныя амбіцыі.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)