Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

аза́рт, , м.

Моцнае захапленне, заўзятасць, запал.

  • Працаваць з азартам.
  • Увайсці ў а.

аза́ртны, .

Які робіць што-н. з азартам, гарачы, заўзяты, поўны захаплення.

  • А. чалавек.
  • Азартная гульня.

|| наз. азартнасць, .

азары́цца, ; зак. (высок.).

Ярка асвяціцца.

  • Лес азарыўся яркім сонцам.
  • Твар чалавека азарыўся ўсмешкай (перан.).

|| незак. азарацца, .

|| наз. азарэнне, .

азары́ць, ; зак.

  1. Ярка асвяціць.

    • Маланка азарыла твар.
    • Надзея азарыла душу (перан.).
  2. перан. Нечакана праясніць што-н. каму-н., прыйсці ў галаву каму-н.

    • Раптам здагадка азарыла яго.

|| незак. азараць, .

|| наз. азарэнне, .

азарэ́нне, , н. (кніжн.).

  1. гл. азарыцца, -рыць.

  2. Раптоўнае, нечаканае праясненне свядомасці, разуменне чаго-н.

    • Нарэшце прыйшло а.