Verbum

азо́н, ✂, м.

Газ з рэзкім пахам, злучэнне трох атамаў кіслароду, ужыв. для ачышчэння паветра, вады, а таксама ў тэхніцы.

|| прым. азонавы, ✂.

○

• Азонавая дзірка (спец.) — анамальная з’ява — змяншэнне натуральнай для дадзенай шыраты і пары года колькасці азону ў азонавым слоі атмасферы.

азо́т, ✂, м.

Хімічны элемент, газ без колеру і паху, галоўная састаўная частка паветра.

|| прым. азоцісты, ✂ і азотны, ✂.