Verbum

наватарства, ✂, н.

1. Дзейнасць наватараў.

   • Н. ў тэхніцы.

2. Усё новае, прагрэсіўнае, што ўводзіцца ў якой-н. галіне.

   • Н. Маякоўскага ў паэзіі.

|| прым. наватарскі, ✂.

навацыя, ✂, ж.

1. Нешта новае, новаўвядзенне.

2. У юрыспрудэнцыі — спыненне ранейшага абавязацельства па дамоўленасці бакоў і замена яго новым абавязацельствам.

наваявацца, ✂; зак. (разм.).

1. Многа, доўга паваяваць.

   • Хопіць мне, наваяваўся за пяць гадоў.

2. Пазбавіцца сілы, моцы на вайне.

наваяваць, ✂; зак. (разм.).

Паваяваць некаторы час.

• З такой зброяй доўга не наваюеш.

наваяўлены, ✂ (іран.).

Які ўпершыню дзе-н. з’явіўся, праявіў сябе.

• Н. лідэр.

|| наз. наваяўленасць, ✂.

наведацца, ✂; зак.

Зайсці, заехаць да каго-н., куды-н., пабываць дзе-н.

• Наведайся да нас.

|| незак. наведвацца, ✂.

наведаць, ✂; зак.

Пабываць дзе-н. у каго-н., прыйсці або прыехаць куды-н., да каго-н.

• Н. родных.
• Н. хворага.

|| незак. наведваць, ✂.

|| наз. наведванне, ✂.

наведвальнік, ✂, м.

Той, хто наведаў або наведвае каго-, што-н.

• Пастаянны н. бібліятэкі.

|| ж. наведвальніца, ✂.

|| прым. наведвальніцкі, ✂.

наведванне, ✂, н.

1. гл. наведаць.

2. Колькасць наведванняў.

   • Добрае н. заняткаў.

навезці, ✂; зак.

Прывезці ў вялікай колькасці.

• Н. розных падарункаў.

|| незак. навозіць, ✂.