наваяўлены, (іран.).

Які ўпершыню дзе-н. з’явіўся, праявіў сябе.

  • Н. лідэр.

|| наз. наваяўленасць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)