Verbum

напралёт, прысл.

Без перапынку, увесь час.

• Працаваць усю ноч н.

напралом, прысл.

Не лічачыся з перашкодамі, абставінамі (пры дасягненні мэты).

• Ісці н.
• Дзейнічаць н.

напрамак, ✂, м.

1. Лінія руху, шлях развіцця.

   • Ісці ў паўночным напрамку.
   • Н. развіцця краіны.

2. Участак фронту.

   • Баі на заходнім напрамку.

3. Грамадская, навуковая і інш. плынь.

   • Рэалістычны н. у літаратуры.

4. у знач. прысл., напрамкам. У кірунку да чаго-н.

   • Пайсці напрамкам да лесу.

◊

• Браць (узяць) напрамак — пачынаць рухацца, ісці ў якім-н. напрамку.

напрамілы:

• напрамілы бог — хрыстом-богам прасіць, умаляць.

напрамкі, прысл. (разм.).

Тое, што і напрасткі.

напрасіцца, ✂; зак.

1. Просьбамі і намёкамі дабіцца запрашэння на ўдзел у чым-н.

   • Н. ў госці.

2. Сваімі паводзінамі выклікаць якія-н. адносіны да сябе.

   • Н. на камплімент.

3. Узнікнуць, з’явіцца.

   • Напрасілася рашэнне.

|| незак. напрошвацца, ✂.

напрасіць, ✂; зак. (разм.).

Наклікаць, запрасіць вялікую колькасць каго-н.

• Н. гасцей.

|| незак. напрошваць, ✂.

напрасткі, прысл.

Па прамой лініі, самым кароткім шляхам.

• Пайсці ў вёску н.

напрасцяк, прысл. (разм.).

Тое, што і напрасткі.

напраўду, прысл. (разм.).

На самой справе, сапраўды.

• Ён н. выгнаў жонку з хаты.