Verbum

напрамак, ✂, м.

1. Лінія руху, шлях развіцця.

   • Ісці ў паўночным напрамку.
   • Н. развіцця краіны.

2. Участак фронту.

   • Баі на заходнім напрамку.

3. Грамадская, навуковая і інш. плынь.

   • Рэалістычны н. у літаратуры.

4. у знач. прысл., напрамкам. У кірунку да чаго-н.

   • Пайсці напрамкам да лесу.

◊

• Браць (узяць) напрамак — пачынаць рухацца, ісці ў якім-н. напрамку.