Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

насценны, .

Які вісіць, знаходзіцца на сцяне.

  • Н. каляндар.
  • Н. гадзіннік.

насцеражыцца, і насцярожыцца, ; зак.

Стаць насцярожаным, напружана ўважлівым.

|| незак. насцярожвацца, .

насцеражыць, і насцярожыць, ; зак.

Выклікаць насцярожанасць, напружаную ўвагу, трывогу.

|| незак. насцярожваць, .

насцёбаць, і насцябаць, ; зак. (разм.).

Набіць, нахвастаць каго-н.

  • Н. дубцом.
  • Н. пугай.

|| незак. насцёбваць, .

насціл, , м.

  1. гл. слаць ​2.

  2. Паверхня з дошак або іншага матэрыялу, пасланага на што-н.

    • Драўляны н.

|| прым. насцілачны, .

насцільны, .

  1. Плаўны, які амаль па прамой лініі (спец.).

    • Н. скачок.
  2. Які ідзе паралельна паверхні зямлі на пэўнай вышыні (спец.).

    • Н. агонь.
    • Насцільная траекторыя палёту куль.

|| наз. насцільнасць, .

насцярожаны, .

Напружана-ўважлівы ў чаканні чаго-н.

  • Н. погляд.

|| наз. насцярожанасць, .

насып, , м.

Узвышэнне, зробленае шляхам насыпкі зямлі, гравію і пад.

  • Дарожны н.

насыпам, прысл.

У рассыпаным стане, без тары.

  • Вугаль перавозяць н.

насыпацца, ; зак.

  1. Сыплючыся, трапіць куды-н.

    • Пясок насыпаўся ў боты.
  2. Асыпаючыся, пакрыць паверхню чаго-н.

    • Насыпалася лісця за ноч.

|| незак. насыпацца, .