Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аеіоуыьэюя
абвгдеёжзійклмнопрстўфхцчшя-.

насмаліць​1, ✂; зак.

Нацерці або пакрыць смалою.

  • Н. вяроўку.

|| незак. насмольваць, ✂.

насмаліць​2, ✂; зак.

  1. чаго. Абпальваючы, ачысціць ад поўсці, шчаціння і пад. у вялікай колькасці.

  2. Многа накурыць (разм.).

|| незак. насмальваць, ✂.

насмарк, ✂, м.

Запаленне слізістай абалонкі носа, якое суправаджаецца слізістымі выдзяленнямі і чханнем.

|| прым. насмарачны, ✂.

насмелую, прысл.

Смела, не баючыся.

  • Сказаць н. праўдзівае слова.

насмерць, прысл.

  1. Так, што надыходзіць смерць, да смерці.

    • Раніць н. Стаяць н. (абараняцца, не шкадуючы жыцця).

  2. Вельмі моцна (разм.).

    • Перапалохацца н.

насмешка, ✂, ж.

Крыўдны, злосны жарт з каго-, чаго-н., высмейванне каго-, чаго-н.

насмешлівы, ✂.

  1. Які любіць насміхацца.

    • Н. чалавек.

  2. Які заключае ў сабе насмешку.

    • Н. тон.

|| наз. насмешлівасць, ✂.

насмешнік, ✂, м.

Чалавек, які любіць насміхацца з каго-, чаго-н.

|| ж. насмешніца, ✂.

насміхацца, ✂; незак.

Здзекліва смяяцца з каго-, чаго-н.

|| наз. насміханне, ✂.

насмяяцца, ✂; зак.

  1. Уволю пасмяяцца (разм.).

    • Н. ў час спектакля.

  2. з каго-чаго, над кім-чым і без дапаўнення. Аднесціся да каго-, чаго-н. з насмешкай; абразіць.

    • Н. над пачуццямі.