зяха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак. (разм.).
Хапаць паветра раскрытым ротам.
|| аднакр. зяхну́ць, -ну́, -не́ш, -не́; -нём, зехняце́, -ну́ць; -ні́.
|| наз. зяха́нне, -я, н.