зява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. Тое, што і пазяхаць.
2. Быць няўважлівым, неабачлівым; упускаць зручны выпадак.
||
||
||
зява́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е;
1. Тое, што і пазяхаць.
2. Быць няўважлівым, неабачлівым; упускаць зручны выпадак.
||
||
||
зяво́к, зяўка́,
Недагляд, промах.