Verbum

зды́мак, -мка, мн. -мкі, -мкаў, м.

Фатаграфічны адбітак каго-, чаго-н.

здыма́цца гл. зняцца.

здыма́ць гл. зняць.

зды́мачны, -ая, -ае.

Які служыць для здымкі, ажыццяўляе здымку.

Здымачная група.

Здымачная пляцоўка.

зды́мка гл. зняць.

зды́мны, -ая, -ае.

Такі, які можна зняць, не прымацаваны да чаго-н.

Здымнае кола.

здыхата́, -ы́, ДМ -хаце́, ж. (разм.).

1. Павальная гібель жывёлы ў час эпідэміі.

2. Тое, што і здыхляціна (у 2 знач.).

зды́хацца, -аюся, -аешся, -аецца; зак. (часцей з адмоўем).

Тое, што і аддыхацца.

Так бегла, што цяпер з. не магу.

здыха́ць, -а́ю, -а́еш, -а́е; незак.

Паміраць (пра жывёлу і, груба, пра чалавека).

З. ад нуды (перан.: вельмі нудзіцца, сумаваць; разм.).

здыхля́к, -а́, мн. -і, -о́ў, м. (разм., пагард.).

Пра слабага, худога чалавека.