Verbum

збе́дніць, -ню, -ніш, -ніць; -нены і збядні́ць, -ню́, -ні́ш, -ні́ць; зак., каго-што.

1. Зрабіць бедным; абядніць.

З. прыроду, высекшы лес.

2. Пазбавіць каго-, што-н. выразнасці, сілы.

З. літаратурны вобраз.

|| незак. збядня́ць, -я́ю, -я́еш, -я́е.

збяга́цца гл. збегчыся.

збяга́ць гл. збегчы.

збядне́лы, -ая, -ае.

Які збяднеў, стаў бедны.

|| наз. збядне́ласць, -і, ж.

збядне́ць гл. бяднець.

збядня́цца гл. збедніцца.

збядня́ць гл. збедніць.

збяле́лы, -ая, -ае.

Які збялеў, стаў белым, бледным.

З. твар.

З. ад інею лазняк.

збяле́ць, -е́ю, -е́еш, -е́е; зак.

Стаць белым, пабялець.

З. ад злосці.

збянтэ́жаны, -ая, -ае.

Разгублены, атарапелы або які выражае разгубленасць, атарапеласць.

З. выгляд.

|| наз. збянтэ́жанасць, -і, ж.